İstedim bugün biraz tasavvurdan bahsetmek,Kimisi düşünce der, kimisi hayal etmek.
Zihinde canlandırmak aklın bir özelliği,
Akıl ise sadece insanın yeteneği.
İnsanın hayatı algılama biçimidir,
Yaşamı ise bildiği ile şekillenir.
İlk anda insanın mizacı devreye girer,
Tüm bildiklerini kendine göre istifler.
Bir kavram veya kelime öğrenildiğinde,
Mizacı yerleştirir zihindeki yerine.
Artık tek doğruları odur veya yanlışlar,
Onlarla bakar her şeye, onlarla yargılar.
Doğru anlamlar bir fiil öğretilmemişse,
Ön yargıyla hep yanlış anlar doğru yerine.
Değiştiremez artık kolay kolay bu kaydı,
Buna göre oluşur artık bakış açısı.
Davranış ve fiillerinin ana kaynağıdır,
Tasavvura istikamet veren bu algıdır.
Anlamada oluşacak en küçük bir açı,
Ayıramaz olur artık doğru ve yanlışı.
İşte vahiy, tam bu noktada devreye girer,
Çünkü insanın tasavvuruna hitap eder.
Hatalı bir tasavvur mahvederken insanı,
Kılavuzu vahiyse kazandırır imanı.
Küçüklükte şekillenir doğru ve yanlışlar,
Yaş iken eğilirmiş bilirsiniz ağaçlar.
Büyüdüğün de insan artık doğru aramaz,
Bildiğini zanneder burnundan kıl aldırmaz.
Fidana meyve verdiren, yapılan aşıdır,
İnsanın aşısı ise vahiy aşısıdır.
Sözüm şimdilik bu kadarla nihayet bulsun,
Cumanız mübarek, her şey gönlünüzce olsun.
ekabir
