Bir defasında Hz. peygamberimiz arkadaşlarıyla sohbet ediyordu. Yanlarına Ebucehil geldi, Hz. Muhammedin yüzüne bakarak kendi yüzünü ekşitti ve;- Ne pis bir yüz, ne kötü bir surat..! dedi. Hz. Muhammed (s.a.v.),
- Ebucehil doğru söyledi . diye tasdik etti, ardından Hz. Ebû Bekir geldi, o da baktı ve,
- Ne güzel bir yüz, ayın on dördü gibi parlıyor dedi,
Hz. Muhammed (s.a.v.)
- Ebu Bekir’de doğru söyledi buyurdu.
Şaşıran sahabeler sordular;
- Ya Resulallah, her ikisi de birbirine zıt şeyler söylediler siz ikisini de doğruladınız..! deyince şöyle buyurdular,
- Ben Allahın cilâsıyla cilâlanmış bir aynasıyım. Bana bakan kendini görür. Ebucehil baktı kendi kötü yüzünü gördü ve onu tarif etti. Ebu Bekir de baktı ve kendi gül yüzünü gördü o da onu tarif etti. Diye cevap verdi.
