Hz. Mevlana bir beytinde der ki;
“Herkes kendi anlayışına göre benim dostum, yarim oldu. Fakat içimdeki esrarı araştırmadı..!”
Şeklinde sitem ediyor.
Yüzeysel bir bakışla bakanlar baktıkları şeyin dışını görmekle yetinirler. O şeyin sırlarını ve hakikatini öğrenmeye, anlamaya gerek görmezler. Mana ehli ise suretten ziyade manayı araştırıp anlamaya çalışır.
Mesela bir mimari eseri, bir camiyi bizim görüşümüzde yüzeysel ve basit bir görüştür. Fakat uzman bir mimar tetkik ve ilgisi fenni ve manevi bir bakış açısıdır. Camii şerifin ve o mimarinin inşa tarzına biz de hayran olur ve severiz, onu tedkik eden mimar da. Lakin iki görüş arasında dağlar kadar fark vardır.
Demek oluyor ki görüşleri yüzeysel olanlar gördükleri ve görüştükleri İnsan-ı kamilin yalnız zahirine, dış görünüşüne bakarlar. Bazı halleri ve sözleri hoşlarına gittiği için ondan hoşlanırlar. Fakat hakikati öğrenmeye ve ondaki esrarı hakkıyla öğrenmeye çalışmazlar.
Allah bizlere de; Kendisinin bak dediği yerden bakabilmeyi nasip eyler inşallah.
Herkesin cuması mübarek ola..!
