Hz. Mevlana beytinde
“Bundan evvel bir padişah vardı ki hem dünya mülkü hem de din mülkü O’nundu.” Demektedir.
Bu sanki bana Ruha bir atıf gibi geldi. Öyle değil mi, hem uhrevi olarak dini en iyi bilen, çünkü Ruhun yaratılış olarak Allah’ın üflediği uhrevi boyutta bir varlık olduğunu, hem de dünya, yani insanın nefs dediğimiz bu dünyaya ait olan benliğinin, bedenin sahibi olduğunu biliyoruz. Yani hem dini, hem de dünya hayatının padişahı, idarecisi, yöneticisiydi.
Hz. Mevlana geçmiş zaman kullanmasından maksadının; Ruh’un; dünya hayatında bedenleşmeden önceki, kaynağındaki yani Allah la beraber olduğu halin özlemi dolayısıyladır diye düşünüyorum.
Herşey gönlünüzce olsun.
Kaynak; Tahir-ül Mevlevi şerh-i mesnevi
